VAN CANAMERO NAAR TRUJILLO
Blijf op de hoogte en volg Frank
21 Mei 2017 | Spanje, Cañamero
Het is warm en benauwd in het barretje als we deze morgen ons desanunyo gebruiken.
Stelt niet veel voor:
Geroosterd en opgebakken stokbrood van gisteren met marmelade.
Olijfolie wat we op ons toastje moeten gieten en een bakje onduidelijke saus lieten we aan ons voorbijgaan.
De koffie is loeisterk, zodat we daarna in grote haast ons ochtendtoilet nog net halen.
Het is een koude nacht geweest en nog fris, als we om 8 uur aanfietsen.
Op de kaart hebben we gezien dat de streek waar we vandaag doorfietsen leeg en verlaten is.
Dus eerst bij de bakker langs om een stokbrood te kopen.
Maar goed ook, want in die 75 km was werkelijk niks..
We hebben gelezen dat op dit traject vaak gieren en adelaars rondcirkelen.
Vooral bij ruige en hoge rotsformaties kijken we de hemel af, of we mogelijk daarvan iets mee kunnen krijgen.
Op grote hoogte zien wat zwarte stippen in de lucht.
Maar dat geeft ons niet het beeld wat we in onze verbeelding er van voorstellen.
Voorbij Aldeacentenera dalen we flink.
De bergen achter ons latend komen we in steppe-achtige droge graslanden, waar kudden schapen en rundvee grazen.
Aldaar zien we ook weer veel ooievaars.
Maar ook steeds meer grotere vogels in groepen op grote hoogte.
Deze roofvogels spieden de velden af of er ergens een verlaten lammetje of koekalf is.
Plots................ vlak bij ons - misschien 10 meter- van ons weg - wordt onze aandacht getrokken door gekerm en geblaat.
We zien we een enorme gier.
Zeker anderhalve meter hoog, die in zijn klauwen een lam heeft.
Het beestje beweegt nog.
Maar de rug is helemaal uit elkaar getrokken.
We staan oog in oog met deze heftige natuur.
Enorm zielig ook voor dat lam.
Duidelijk is ook dat de gier het beestje ergens verder weg uit een kudde heeft geroofd en door de lucht naar hier heeft versleept.
Boven ons cirkelen nog zeker 25 gieren die op hun beurt wachten om ook hun deel mee te krijgen.
Als we plots zo vlakbij komen, is dat voor de gier een reden om zijn verschalking te staken.
Hij vliegt op.
Vlak over ons heen.
Intuïtief duiken we in elkaar.
Zijn spanvleugelbreedte is minstens 2,5 meter.
We zijn nog naar het lam gaan kijken.
Het beestje is heftig toegetakeld en half dood; mekkert nog wat.
Boven onze hoofden wachten deze roofvogels om hun maaltijd voort te zetten, zo gauw we aan fietsen..
-
22 Mei 2017 - 23:36
Anke:
Hoi Tin en Frankl,
Wat een naar gezicht moet dat zijn geweest, dat lam in de klauwen van de gier.
Jullie maken toch wel heel wat mee op jullie tochten. Dit was wel een bloederige ervaring.
Nog veel mooie dagen.
Groeten Anke -
23 Mei 2017 - 07:04
Rien En Leny:
Hoi broers,
Jullie maken een mooie reis. Het lijkt wel de" Avonturen van Frank en Tin". Nog veel plezier. Rien en Leny -
23 Mei 2017 - 09:10
Ankie:
Wat geweldig zo dicht bij de natuur!
Leuk hoor om jullie belevenissen weer te kunnen volgen. Het is net of ik erbij ben.
Kijk uit naar het vervolg, nog veel genieten daar,
groetjes Ankie -
23 Mei 2017 - 10:23
Tineke En Marcel Berkers:
goedemorgen frank en tin,
heb zojuist de verslagen van jullie aan een stuk uitgelezen. er is aan jullie een geschiedenisschrijver verloren gegaan en het zou voor de huidige jeugd een verademing zijn om zo geschiedenis van de spaanse cultuur op te nemen. GEWELDIG.
verder moeten jullie dikwijls afzien in het ruige landschap met klimmen en dalen en geen haute cuisine, maar dat halen jullie wel weer in.
frank en tin, verder nog veel fietsplezier en wij zullen jullie trouw volgen.
groetjes Tineke en marcel -
23 Mei 2017 - 22:04
Jos:
Spannend beleving zeg om onderweg zo'n hard natuurmoment mee te maken op jullie tocht.
Vooral het mooi verhaal erbij maakt het prettig om te lezen. Ik zag het echt gebeuren. Achteraf zal dit denk ik de meest indrukwekkende ervaring zijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley